زلمی خلیلزاد، فرستاده ی پیشین امریکا برای صلح افغانستان، بار دیگر از موضع امریکا و تلاشهای خودش در روند صلح افغانستان دفاع کرد. خلیلزاد که پس از فروپاشی رژیم جمهوریت کنار زده شد، اکنون به این باور است که جمهوریت و طالبان هر دو ناکامی های خود را داشتند. زلمی خلیل‌زاد، نماینده‌ی ویژه‌ی پیشین ایالات متحده برای صلح افغانستان می‌گوید که توافق‌نامه‌ی دوحه فرصت گفت‌و‌گو‌های بین‌ا‌فغان‌ها را مساعد کرد، اما جمهوریت و طالبان هردو در ناکامی آن باید مقصر شناخته شوند.

آقای خلیل‌زاد در مصاحبه‌ای به صدای امریکا گفت که تفاوت‌ها و اختلافات میان دو جانب، پیش از سقوط افغانستان، سبب ناکامی مذاکرات شد. زلمی خلیل‌زاد، اشرف غنی، رییس‌جمهور فراری افغانستان را به تاخیر مذاکرات متهم کرد و گفت: “نخست او حامی روند صلح نبود. مدت طولانی را در برگرفت تا یک هیات همه‌شمول را بفرستد. بعد، او پس از مدت دراز وارد مذاکرات افغانی شد. او زندانیان طالبان را آزاد کرد، اما رهایی آنان نیز شش ماه را در برگرفت.”

این مقام پیشین امریکایی که در روند صلح افغانستان به گونه ی مستقیم دخالت داشته، افزوده است که اگر رییس‌جمهور غنی در افغانستان باقی می‌ماند، فرصت بهتر رسیدن به یک توافق مساعد می ‌شد. او تصریح کرد که غنی در مورد خروج نیروهای امریکا و مقاومت نیروهای افغان محاسبه‌ی نادرست داشت. خلیل‌زاد یکی از دلیل‌های سقوط افغانستان را اتکای احتمالی ارتش افغانستان بر نیروهای امریکا عنوان کرد و گفت: “آیا نیروی را ساختیم که از نظر روانی و علمیاتی بسیار به ایالات متحده متکی بود؟ آیا ارتش افغانستان به هدفی باور نداشت که برای آن مبارزه می‌کرد؟ آنان تا زمانی می‌جنگیدند که امریکا در آنجا حضور داشت، گویی که برای امریکا می‌جنگیدند.”

این گفته ها در حالی مطرح می شود که یکی از دلایل فروپاشی نظام در افغانستان ناکامی ها در روند گفت و گوهای صلح پنداشته می شود. بر بنیاد ادعای برخی از مقام پیشین حکومت افغانستان، زلمی خلیلزاد از جمله چهره های بود که با طالبان به توافق رسیده بود تا قدرت را بدون هیچ قید و شرطی به این گروه بسپارد.

در حالی که از به قدرت رسیدن گروه طالبان در افغانستان دست کم 4 ماه میگذرد، اما تاهنوز این گروه از سوی کشورهای جهان به رسمیت شناخته نشده است و افغانستان در حال حاضر در آستانه ی بحران بشری قرار گرفته است. شهروندان کشور اکنون از جامعه ی جهانی و طالبان میخواهند تا به خواست های مردم تن دهند و هر چه زودتر به بازی های سیاسی که منتج به افزایش بحران افغانستان می شود پایان دهند.