دست کم چهار ماه و هفده روز از خروج کامل نیروهای خارجی از افغانستان میگذرد. خروجی که پس از 20 سال حضور پُر هزینه منجر به سقوط رژیم جمهوریت در افغانستان گردید و امارت جایش را پُر کرد. حالا در کمتر از 147 روز، افغانستان به حدی با بحران های تازه دست و پنجه نرم میکند که مردمانش فرزندان خود را به فروش میگذارند و زنده گی شان را به حراج می رسانند تا شکم های گرسنه ی خانواده و فرزندان خود را پُر کنند. در کنار فاجعه ی بشری که هم اکنون در حال وقوع است، زیربناهای اقتصادی، نظامی و سیاسی این سرزمین به گونه ی کامل رو به فروپاشی است و هر لحظه احتمال افزایش بحران بشری در این سرزمین گسترده تر می شود.

 

در گیر و دار سیاست میان امارت اسلامی طالبان و جهان، اکنون طرفی که هزینه ی سنگین آن را میپردازد بدون تردید مردمان افغانستان هستند، کسانی که از چندین دهه بدین سو گواه بدبختی و مصایب روز افزون هستند، اما جهان هرگز مردمان این سرزمین را در نظر نگرفته است و بر خلاف تعهداتی که جامعه ی جهانی در قبال کشورهای جهان دارد، بحران همه روزه مردمان افغانستان را تهدید میکند. در این کش و قوس های سیاست و جدال برای حفظ اقتدار سیاسی از سوی امارت اسلامی طالبان، اکنون بازنده های اصلی مردمان افغانستان هستند، زیرا این مردمان همه دار و ندار خود را از دست داده اند و هر روز ناداری به گونه ی مرگ تدریجی آنان را دنبال میکند.

 

در این وضعیت برای جهان الزامیست تا چاره ی جدی برای پایان بحران بیش از چهار دهه ی افغانستان جستجو کند، در وضعیتی که جهان به سوی رقابت های تسلیحاتی پیشرفته گام بر میدارد، مردمان افغانستان هنوز هم پا برهنه هستند و سیاستگران این کشور نیز برای تسلط بر اقتدار سیاسی از هر گزینه ی استفاده می کنند. هرچند نظام اشرف غنی، رییس جمهوری فراری افغانستان فاسد ترین نظام ها در تأریخ معاصر این سرزمین بر شمرده می شود، اما برگشت دوباره ی طالبان به اریکه ی سیاسی گواه آن است که افغان ها بار دیگر در آستانه ی جنگ خطرناکی قرار دارند، باورها بر این است که گروهی برای تسلط به شرف و غرور خود میرزمند و گروهی دیگری تلاش دارد تا اقتدار سیاسی باد آورده ی خود را حفظ کنند.

 

در چنین وضعیتی الزامیست تا ملت به پا خیزد و مردمان این سرزمین بیشتر از هر زمان دیگر متحدانه با مصیبت های کنونی مبارزه کنند. با آنکه برگشت دوباره ی طالبان به قدرت سیاسی، گروه کوچکی را خرسند ساخته است، اما بر خلاف باورها امارت اسلامی در حال حاضر به بازیچه های سیاسی استخبارات منطقه مبدل شده است و هر روز کارنامه های تازه را برای پیشبرد جنگ تبلیغاتی خود با همسایه های افغانستان به راه می اندازند، از تلاش ها برای تخریب حصارکشی های پاکستان گرفته تا مبارزه با مرزبانان ایرانی از نمایشنامه های تکراری و کلیشه یی گروه طالبان است که به نحوی تلاش ها برای حفظ اقتدار خود این گروه را به نمایش میگذارد، اما هیچ تردید وجود ندارد که این نمایشنه های کلیشه یی به زودی رو به زوال است.

 

اما در روزهای پسین هر گونه تلاش امارت اسلامی برای ابقای نظام باد آورده ی این گروه با هشدارهای جدیدی مواجه است. باورها بر این است که طالبان میدانند، این گروه نمیتواند بیشتر از چند ماه دیگر دوام بیارند، از این رو تلاش می کنند تا به هر نحوه ممکن پول های کمک شده ی جهان را به جیب بزنند و درآمدهای داخلی این سرزمین را بیشتر از هر وقت دیگر برای خویش گردآوری کنند. شماری از کارشناسان امور افغانستان بدین باور شده اند که طالبان اراده ی برای مبارزه با فساد ندارند، بلکه این گروه با درس گرفتن از گذشته تلاش میکند تا بنیه ی مالی خود را تقویت کنند و در صورت فروپاشی رژیم کنونی طالبان سرمایه های گزافی را با خود به بیرون از افغانستان انتقال دهند و زنده گی مرفعی را برای خود به بار آورند.

 

در این میان از سربازان طالب گرفته تا مردمان عادی این سرزمین چوب سوخت مبارزه ی حلقه ی خاصی شده اند که در وضعیت کنونی آتش بحران را بیشتر از پیش شعله ور کرده است و اما طالبان بر خلاف این که از گذشته عبرت بگیرند، در وضعیت کنونی تلاش دارد تا وضعیت حقوق بشری این سرزمین را بیشتر از هر وقت دیگر بحرانی تر سازند. این گروه در حال حاضر به جای ارایه ی خدمات به مردم رنجیده افغانستان، تلاش می ورزند تا زمینه ی فساد گسترده ی خود را فراهم سازند و برای حامیان خارجی خود زمینه ی برگشت مصون به جغرافیای افغانستان را فراهم کنند.

 

اکنون که افغانستان با بحران بشری و فشارهای جهانی رو به رو است، گروه طالبان تلاش دارند تا در وضعیت کنونی ثروت گزافی را در اختیار داشته باشند، اکنون بر جامعه ی جهانی است که برای جلوگیری از گسترش بحران افغانستان و برگشت این کشور به لانه ی امن هراس افگنی بیشتر از هر زمان دیگر واکنش سریع داشته باشد و نگذارد که پاکستان و گروه طالبان یکجا تمامی دارایی های افغانستان را طعمه ی اقتدار خود سازند.